Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΕΠΙΠΛΩΝ

Εργάζεστε πολύ σκληρά δημιουργώντας χώρους μέσα στο σπίτι σας που να σας κάνουν περήφανους να τους αποκαλείτε δικούς σας – αφιερώνετε χρόνο και κάνετε τον κόπο να επενδύσετε σε κομμάτια, έργα τέχνης, αξεσουάρ και έπιπλα που πιστοποιούν τη μοναδική προσωπικότητά σας, τις αξίες της οικογένειάς σας και το άτομο σας στυλ.

Έχετε σταματήσει ποτέ να αναρωτιέστε πώς δημιουργήθηκε η ξαπλώστρα στο σαλόνι σας ή η τραπεζαρία στην κουζίνα του φαγητού;

Η βιομηχανία επίπλων γνώρισε τεράστια άλματα τον τελευταίο ενάμιση αιώνα, συνήθως εκτός οπτικού πεδίου. Είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία, που χρονολογείται από τους μεγάλους αρχαίους πολιτισμούς του κόσμου και μέχρι τη στιγμή που θα αγοράσετε το επόμενο αγαπημένο σας έπιπλο.

Η ΑΡΧΗ

Πριν από περίπου 30.000 χρόνια, στην ύστερη παλαιολιθική και την πρώιμη νεολιθική περίοδο, οι άνθρωποι άρχισαν να σκαλίζουν και να θρυμματίζουν υποτυπώδη έπιπλα από κόκαλο, ξύλο και πέτρα. Μία από τις παλαιότερες καταγεγραμμένες αναφορές σε μια σύγχρονη επανάληψη επίπλων ανακαλύφθηκε στο Gagarino της Ρωσίας που απεικονίζει ένα ειδώλιο της Αφροδίτης καθισμένο σε έναν αυτοσχέδιο θρόνο. Άλλα πρώιμα στοιχεία κατασκευής επίπλων περιλαμβάνουν πέτρινες καρέκλες και σκαμπό στη Νεολιθική Σκωτία και αλλού σε όλο τον κόσμο.

Αν και εξαιρετικά σπάνια, παραδείγματα αρχαίων επίπλων μπορούν να βρεθούν μέσα σε εικονογραφικές αναφορές που χρονολογούνται από την αρχαία Κίνα, την Ινδία, τη Μεσοποταμία και τη Ρώμη.

Είμαστε τυχεροί που γνωρίζουμε αυτά τα διαγράμματα κρεβατιών, καρέκλες, σκαμπό – σχεδόν πάντα κατασκευασμένα από ξύλο. Στην αρχαία Αίγυπτο και τη Ρώμη, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν τον καπλαμά ως τρόπο για να αυξήσουν την ομορφιά και την αντοχή, κυρίως σε φέρετρα και σκαμπό.

Υπάρχουν λίγες διαθέσιμες πληροφορίες για την αληθινή αποκρυπτογράφηση της διαδικασίας κατασκευής τέτοιων παλαιών αναφορών, αλλά είναι σαφές ότι τα έπιπλα ήταν πολύτιμα, καθώς πολλά κομμάτια ήταν δεμένα με σιδερένιες ή μπρούτζινες πλάκες για να προστατεύσουν το περιεχόμενό τους.

Ο Μεσαίωνας είδε πολύ πιο απλά στυλ επίπλων να γεμίζουν το ιστορικό αρχείο.

ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ

Σε όλη τη διάρκεια του 14^thκαι 15^thαιώνες, η βιομηχανία επίπλων πέρασε από μια σημαντική αλλαγή στο στυλ και τη λειτουργικότητα των συρταριών, της μπαούλας και των ντουλαπιών. Τα θρησκευτικά σπίτια και τα ιδρύματα ήταν ιδιαίτερα στολισμένα με πιο εκλεπτυσμένα έπιπλα.

Αυτή η εποχή είδε επίσης πολύ βελτιωμένες πρακτικές κατασκευής, με αποτέλεσμα ισχυρότερους δεσμούς, αυξημένη αντοχή και αξία. Οι διεργασίες στερέωσης και στερέωσης, καθώς και οι διαδικασίες άρθρωσης με φαλτσόπλακα έδωσαν ισχυρότερους, πιο ευχάριστες αισθητικά ενώσεις και άλλαξαν τη διαδικασία παραγωγής ολόκληρης της βιομηχανίας επίπλων.

Αυτό βελτίωσε την πολυπλοκότητα στις μεθόδους κατασκευής και έφερε στο προσκήνιο νέα επαγγέλματα όπως οι επιπλοποιοί, οι οποίοι με τη σειρά τους επανέφεραν τον καπλαμά στη Δυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Μόλις τώρα οι κόκκοι του ξύλου έγιναν περιζήτητο διακοσμητικό στοιχείο που δόθηκε στην επιλογή υλικών ξύλου από έναν ξυλουργό. Το καρύδι εκτιμήθηκε ιδιαίτερα για τα γρέζια, τις μπούκλες και τους κόκκους του. Ο καπλαμάς επέτρεψε στους κατασκευαστές επίπλων να χρησιμοποιήσουν τα καλύτερα μέρη των αισθητικών χαρακτηριστικών κόκκων του ξύλου, όπου η χρήση συμπαγούς ξύλου θα μπορούσε να αποδειχθεί αναξιόπιστη.

ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Το 17^thκαι 18^thΟι αιώνες ήταν μάρτυρες μιας εξαιρετικά βελτιωμένης ευημερίας, και έτσι τα έπιπλα συνέχισαν να προσαρμόζονται και να αλλάζουν. Ο καρεκλοποιός έγινε ένα πολύ σεβαστό επάγγελμα που συνδέεται με το ξύλινο γύρισμα των ποδιών για να προσθέσει μια νέα διακοσμητική εμφάνιση. Από αυτή τη χρονική περίοδο, οι chairmakers παραμένουν ένας ξεχωριστός κλάδος των κατασκευαστών επίπλων.

Με αυτή τη διαρκώς διευρυνόμενη επιθυμία για όμορφα έπιπλα, η βελτιωμένη ζήτηση σημαίνει ότι οι διαδικασίες κατασκευής των επιπλοποιών άρχισαν να γίνονται πιο διαδεδομένες και τυποποιημένες, ιδιαίτερα στη χρήση ορισμένων αρμών και πάχους ξύλων που χρησιμοποιούνται για ορισμένες εφαρμογές. Είχε επίσης ως αποτέλεσμα τον διαχωρισμό των επαγγελμάτων – το τορνευτικό, η σκάλισμα και η ταπετσαρία για παράδειγμα, άρχισαν να διακλαδίζονται από την παραδοσιακή ξυλουργική.

Τα μηχανήματα ξυλουργικής άλλαξαν επίσης δραματικά. Μεγάλο μέρος της χειροτεχνίας που αναπτύχθηκε με τα χρόνια παρέμεινε καθ' όλη τη διάρκεια της μετάβασης σε εργαλεία που κινούνται με ατμό, καθώς μόνο οι μεγάλοι κατασκευαστές μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά τα αυτοματοποιημένα μηχανήματα.

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ

Στα 20^thαιώνα, ωστόσο, οι επιπλοποιοί και οι ξυλουργοί άρχισαν να χρησιμοποιούν περισσότερα ηλεκτρικά εργαλεία ως μέσο για να επιταχύνουν την ατομική προσαρμοσμένη παραγωγή. Στις ΗΠΑ, η ανάπτυξη επίπλων μαζικής παραγωγής βρισκόταν σε καλό δρόμο. Οι μηχανές άρχισαν να παράγουν κυριολεκτικά εκατοντάδες τεμάχια την ημέρα, καθένα από τα οποία συνταγογραφήθηκε με τη δική του μοναδική δουλειά για να συνεισφέρει σε ένα έτοιμο κομμάτι.

Παλιότερα, μια προσαρμοσμένη, άνετη εφαρμογή θα ήταν μια κουραστική εργασία, αλλά σήμερα, τα σύγχρονα μηχανήματα μπορούν να κάνουν γρήγορα την τοποθέτηση ενός συρταριού συρταριού στο νέο του σπίτι ή το τέλειο μέγεθος και το φινίρισμα μιας πόρτας ντουλαπιού μέσα σε λίγα λεπτά.

Αμέσως μετά στα 19^thαιώνα, η βιομηχανία είδε περαιτέρω διαχωρισμό σε αυτούς που κατασκεύαζαν έπιπλα και σε αυτούς που ήταν υπεύθυνοι για την πώλησή τους. Προηγουμένως, η κατασκευή επίπλων αφορούσε σε μεγάλο βαθμό την ανάθεση ενός κομματιού απευθείας από έναν επιπλοποιό ή έναν ξυλουργό - αλλά τώρα, η έννοια του εκθεσιακού χώρου έγινε εξαιρετικά δημοφιλής.

Οι μεγάλοι εκθεσιακοί χώροι εξακολουθούσαν να διατηρούν εργαστήρια για να προσαρμόζονται και να καλύπτουν τις συγκεκριμένες επιθυμίες των πελατών κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλά έγινε κοινή πρακτική η αγορά χονδρικής από έναν προμηθευτή.

Η σύγχρονη κατασκευή επίπλων πήρε επίσης μια νέα τροπή όσον αφορά τα υλικά. Με βάση σε μεγάλο βαθμό τη διαθεσιμότητα καλής ποιότητας ξυλείας, πολλά άλλα υλικά χρησιμοποιούνται πλέον στην κατασκευή επίπλων. Πλαστικά, πλαστικοποιημένα κόντρα πλακέ και μέταλλα χρησιμοποιούνται σε κάποιο βαθμό.

Πλαστικό laminate, πλέον ευρέως διαθέσιμο ως έτοιμη εναλλακτική λύση στο δάπεδο από σκληρό ξύλο, και έπιπλα είναι διαθέσιμα σε μια πληθώρα χρωμάτων, υφών και σχεδίων που μπορούν εύκολα να αναπαράγουν τους κόκκους του ξύλου μέσω φωτογραφικής εκτύπωσης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τάσεις διαμορφώνουν συνεχώς τη βιομηχανία επίπλων και φαίνεται να ενδιαφέρονται για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα ενός προϊόντος κατά τη διάρκεια της ζωής του. Ο οικολογικός σχεδιασμός είναι μια σχεδιαστική προσέγγιση που η εξέλιξη σηματοδοτεί μια οικολογική νοοτροπία που αποτελείται από 4 στάδια: προμήθεια υλικού, διαδικασία κατασκευής, χρήση και απόρριψη.

Οι πτυχές της παγκοσμιοποίησης, η πράσινη ευαισθητοποίηση, ο υπερπληθυσμός και ο αυξημένος πληθυσμός περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένων ανθρώπων συνέβαλαν σε αυτή τη νέα προοπτική του κλάδου. Οι περιβαλλοντικές πτυχές των ξύλινων επίπλων, για παράδειγμα, μπορεί να περιλαμβάνουν μια πιο συνειδητή κατανάλωση πόρων – συγκεκριμένα τα είδη που συλλέγονται, τη σχέση βιωσιμότητας με τον ισχύοντα βιότοπό τους – εκπομπές στον αέρα, το νερό και τη γη κατά τη φάση κατασκευής επίπλων και απόβλητα . Είναι μια σχεδιαστική ιδέα της Eco Design να κατασκευάζει ένα εξαιρετικά ανθεκτικό έπιπλο για να διασφαλίσει ότι δεν χρειάζονται αντικαταστάσεις ή ότι το κομμάτι θα μπορούσε να επισκευαστεί εύκολα.

Τα έπιπλα εποχής είναι μια άλλη αναδυόμενη τάση στη βιομηχανία επίπλων. Αυτή η τάση αναπαραγωγής ασκείται σε εξαιρετικά υψηλά πρότυπα και συνήθως προσπαθεί να ακολουθήσει τις παραδοσιακές μορφές κατασκευής. Το σκάλισμα εξακολουθεί να χρησιμοποιείται εδώ και η χειροκίνητη επιδεξιότητά του σημαίνει ότι εξαφανίζεται γρήγορα – επομένως είναι χρήσιμο να εκτιμάτε τους ανθρώπους που εξακολουθούν να αφιερώνουν χρόνο για να ολοκληρώσουν έγκαιρα έργα.

Όποια και αν είναι η προσωπική σας προτίμηση, η επιλογή επίπλων με τα οποία ταυτίζεστε είναι σημαντική για όλους. Έχουμε αυτήν την εξελικτική διαδικασία να ευχαριστήσουμε για τα κομμάτια που βλέπουμε στα σπίτια μας αυτή τη στιγμή, και ειδικά για αυτά που λαχταρούμε στον εκθεσιακό χώρο επίπλων. Αυτή η πρόοδος είναι που εμπνέει τους κατασκευαστές επίπλων και τους τεχνίτες να διερευνήσουν νέους τρόπους κατασκευής, να πειραματιστούν με νέα υλικά και να σκεφτούν κριτικά για το περιβάλλον από το οποίο προέρχονται τα υλικά – και πού θα καταλήξει το έτοιμο κομμάτι.

Οποιεσδήποτε ερωτήσεις, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου μέσωAndrew@sinotxj.com