La rezultoj de la tre atendita renkontiĝo inter ĉina prezidanto Xi Jinping kaj lia usona ekvivalento, Donald Trump, flanke de la pintkunveno de la Grupo de 20 (G20) en Osako sabate lumradis la malklarigitan tutmondan ekonomion.

En sia renkontiĝo, la du gvidantoj konsentis rekomenci ekonomian kaj komercan interkonsiliĝon inter la du landoj surbaze de egaleco kaj reciproka respekto. Ili ankaŭ konsentis, ke la usona flanko ne aldonos novajn tarifojn al ĉinaj eksportaĵoj.

La decido rekomenci la komercajn intertraktadojn signifas, ke la klopodoj por solvi la komercajn diferencojn inter la du landoj estas reen sur la ĝustan vojon.

Estas vaste agnoskite, ke pli stabila ĉina-usona rilato estas bona ne nur por Ĉinio kaj Usono, sed ankaŭ por la pli vasta mondo.

Ĉinio kaj Usono ja kunhavas kelkajn diferencojn, kaj Pekino esperas solvi tiujn diferencojn en siaj interkonsiliĝoj. Pli da sincereco kaj ago necesas en tiu procezo.

Kiel la du ĉefaj ekonomioj de la mondo, Ĉinio kaj Usono ambaŭ profitas el kunlaboro kaj perdas en konfrontiĝo. Kaj ĉiam estas la ĝusta elekto por la du flankoj solvi siajn diferencojn per dialogoj, ne konfrontiĝo.

La rilato inter Ĉinio kaj Usono nuntempe alfrontas kelkajn malfacilaĵojn. Neniu flanko povas profiti el tia ĝena situacio.

De kiam la du landoj starigis siajn diplomatiajn rilatojn antaŭ 40 jaroj, Ĉinio kaj Usono kune kreskigis sian kunlaboron reciproke profite.

Rezulte, dudirekta komerco faris preskaŭ nekredeblajn paŝojn, kreskante de malpli ol 2,5 miliardoj da usonaj dolaroj en 1979 al pli ol 630 miliardoj pasintjare. Kaj la fakto, ke pli ol 14 000 homoj trapasas la Pacifikon ĉiutage, donas rigardon pri kiom intensaj estas la interagoj kaj interŝanĝoj inter la du popoloj.

Tial, ĉar Ĉinio kaj Usono ĝuas tre integrajn interesojn kaj ampleksajn kunlaborajn areojn, ili ne devas fali en tiel nomatajn kaptilojn de konflikto kaj konfrontiĝo.

Kiam la du prezidantoj renkontis unu la alian en la pasintjara pintkunveno de G20 en la ĉefurbo de Argentino Bonaero, ili atingis gravan konsenton por paŭzi la komercan konfrontiĝon kaj rekomenci intertraktadon. Ekde tiam, negocaj teamoj ambaŭflanke okazigis sep raŭndojn de konsultoj serĉante fruan solvon.

Tamen, la plej granda sincereco de Ĉinio montrita tra la monatoj ŝajnas nur instigi kelkajn komercajn akcipitrojn en Vaŝingtono puŝi sian sorton.

Nun kiam la du flankoj reprenis siajn komercajn intertraktadojn, ili devas procedi traktante unu la alian sur egala bazo kaj montrante konvenan respekton, kio estas kondiĉo por la fina solvo de ilia diverĝo.

Krom tio necesas ankaŭ agoj.

Malmultaj malkonsentus, ke ripari la komercan problemon de Ĉinio kaj Usono bezonas saĝon kaj praktikajn agojn ĉe ĉiu ŝlosila turniĝo laŭ la vojo kondukanta al la fina solvo. Se la usona flanko ne faros agon, kiu elstarigas la spiriton de egaleco kaj reciproka respekto, kaj petas tro multe, la malfacile gajnita rekomenco produktos neniujn rezultojn.

Por Ĉinio, ĝi ĉiam iros sian propran vojon kaj realigos pli bonan memevoluon malgraŭ la rezultoj de la komercaj intertraktadoj.

En la ĵus finita pintkunveno de G20, Xi prezentis aron da novaj pordmalfermiĝaj rimedoj, sendante fortan signalon, ke Ĉinio daŭrigos siajn paŝojn de reformoj.

Ĉar la du flankoj eniras en novan fazon de siaj komercaj intertraktadoj, oni esperas, ke Ĉinio kaj Usono povas kunigi manojn por aktive komuniki inter si kaj ĝuste trakti iliajn diferencojn.

Oni esperas ankaŭ, ke Vaŝingtono povas kunlabori kun Pekino por konstrui interrilaton de Ĉinio kaj Usono kun kunordigo, kunlaboro kaj stabileco, por pli bone profitigi la du popolojn, kaj ankaŭ homojn de aliaj landoj.