وقتی یک طراح مبلمانی را طراحی می کند، چهار هدف اصلی وجود دارد. ممکن است آنها را نشناسید، اما آنها بخشی جدایی ناپذیر از فرآیند طراحی مبلمان هستند. این چهار هدف عبارتند از عملکرد، راحتی، دوام و زیبایی. اگرچه اینها اساسی ترین نیازهای صنعت تولید مبلمان هستند، اما ارزش مطالعه بیشتر را دارد.

1. عملی بودن

عملکرد یک مبلمان بسیار مهم است، باید بتواند ارزش وجودی خود را منعکس کند. اگر صندلی است، باید بتواند از تماس باسن شما با زمین جلوگیری کند. اگر تخت باشد، می تواند شما را روی آن بنشیند و روی آن دراز بکشد. معنای کارکرد عملی این است که مبلمان باید دارای هدف پذیرفته شده و محدود باشد. مردم انرژی زیادی را صرف دکوراسیون هنری مبلمان می کنند.

2. راحتی

یک تکه مبلمان نه تنها باید عملکرد مناسب خود را داشته باشد، بلکه از راحتی قابل توجهی نیز برخوردار باشد. سنگ می تواند باعث شود نیازی به نشستن مستقیم روی زمین نداشته باشید، اما نه راحت است و نه راحت، در حالی که صندلی برعکس است. اگر می خواهید تمام شب را در رختخواب استراحت کنید، تخت باید دارای ارتفاع، شدت و راحتی کافی برای اطمینان از این موضوع باشد. ارتفاع یک میز قهوه‌خوری باید به اندازه‌ای باشد که برای او راحت باشد که برای مهمانان چای یا قهوه سرو کند، اما چنین ارتفاعی برای غذا خوردن کاملاً ناراحت کننده است.

3. دوام

یک مبلمان باید برای مدت طولانی قابل استفاده باشد. با این حال، طول عمر هر قطعه مبلمان نیز متفاوت است، زیرا ارتباط نزدیکی با عملکرد اصلی آنها دارد. به عنوان مثال، صندلی های تفریحی و میزهای ناهار خوری در فضای باز مبلمان فضای باز هستند و انتظار نمی رود که به عنوان پانل های کشو دوام داشته باشند و همچنین نمی توان آنها را با چراغدان هایی که می خواهید برای نسل های آینده بگذارید مقایسه کرد.

دوام اغلب به عنوان تنها تجسم کیفیت در نظر گرفته می شود. با این حال، در واقع، کیفیت یک قطعه مبلمان ارتباط تنگاتنگی با تجسم کامل هر هدف در طراحی دارد که شامل هدف دیگری است که در ادامه به آن اشاره می‌شود: زیبایی‌شناسی. اگر صندلی بسیار بادوام اما ناخوشایند باشد یا صندلی بسیار ناراحت کننده ای باشد که روی آن بنشیند، صندلی با کیفیتی نیست.