نحوه انتخاب صندلی برای میز ناهارخوری

یک میز ناهارخوری خیره کننده را فقط به این دلیل که صندلی همراه ندارد رد نکنید. لازم نیست میز و صندلی شما با هم هماهنگ باشند. صندلی های شما باید متناسب با مقیاس و سبک میز شما باشند. در انتخاب صندلی برای میز ناهار خوری خود به چه نکاتی توجه کنید:

مقیاس

برای راحتی، ترازوهای مربوط به میز و صندلی ناهارخوری شما باید با هم سازگار باشند.

اگر از بالای میز به سمت زمین لذت می برید، ارتفاع بیشتر میزهای ناهارخوری از 28 تا 31 اینچ متغیر است. ارتفاع 30 اینچ رایج ترین است. از بالای صندلی تا زمین، صندلی های ناهار خوری اغلب بین 17 تا 20 اینچ ارتفاع دارند. این بدان معناست که فاصله بین صندلی و میز می تواند از 8 تا 14 اینچ باشد.

یک غذاخوری معمولی فاصله 10 تا 12 اینچی را راحت‌تر می‌بیند، اما این فاصله بر اساس ضخامت میز، ارتفاع پیش‌بند و اندازه غذاخوری متفاوت است.

ارتفاع صندلی

برای یافتن فاصله ارتفاع صندلی تا ارتفاع میز که احساس راحتی می کنید، میز (یا میزها) را با ترکیبی از صندلی های مختلف تست کنید.

شما می توانید از یک فروشگاه مبلمان با تعداد زیادی ست آشپزخانه و ناهار خوری به نمایش گذاشته شده دیدن کنید. یا هنگامی که بیرون از خانه غذا می خورید به راحتی به سطح راحتی خود توجه کنید. یک نوار اندازه گیری کوچک در کیف یا جیب خود نگه دارید تا زمانی که یک نوار اندازه گیری مناسب را پیدا کردید بتوانید فاصله دقیق را یادداشت کنید.

فقط از بالای میز تا صندلی اندازه گیری نکنید. اگر میز پیش بند ندارد، از پایین میز تا لبه بالای صندلی صندلی اندازه گیری کنید. اگر میز پیش بند دارد، از پایین پیش بند تا بالای صندلی اندازه بگیرید.

توجه داشته باشید که صندلی صندلی سخت است یا روکش. صندلی‌های روکش معمولاً هنگام نشستن فشرده می‌شوند. اگر لایه ضخیم باشد، فشرده سازی ممکن است قابل توجه باشد. برای به دست آوردن یک قرائت دقیق، در حالی که صندلی خالی است، از بالای صندلی روکش شده تا زمین اندازه گیری کنید، و سپس از کسی بخواهید که دوباره آن را در حالی که نشسته اید اندازه گیری کند. تفاوت بین این دو را به فاصله ایده آل میز تا صندلی اضافه کنید.

عرض و عمق

ترازو فقط مربوط به ارتفاعات سازگار نیست. شما همچنین به صندلی هایی نیاز دارید که در واقع زیر میز شما قرار بگیرند. اگر این کار را نکنند، غذاخوری‌های شما احساس راحتی نخواهند کرد و به میز و صندلی آسیب می‌رسانید.

صندلی هایی که در هر انتهای یک میز ناهارخوری مستطیلی یا بیضی شکل قرار می دهید باید بدون برخورد به پایه های میز یا به پایه میز پایه یا پایه میز به زیر میز لغزند. این دستورالعمل ها برای هر صندلی که با میزهای مربعی و گرد استفاده می کنید نیز اعمال می شود.

اگر قصد دارید از دو یا چند صندلی در هر طرف بلند میز استفاده کنید، مطمئن شوید که فضایی برای بلغزاندن آنها از زیر با یکدیگر یا پایه یا پایه های میز وجود دارد. اگر صندلی‌های صندلی با هم برخورد کنند، غذاخوری‌ها احساس تنگی و ناراحتی می‌کنند. همین امر در مورد میزگردها صادق است. بین هر صندلی حداقل دو اینچ فاصله بگذارید.

ارتفاع بازو و پشت

اگر از صندلی های ناهارخوری با بازو در هر نوع میزی استفاده می کنید، مطمئن شوید که قسمت بالای بازوها به قسمت پایین میز یا پیش بند برخورد نمی کند. علاوه بر آسیب اجتناب ناپذیری که بازوهای صندلی شما متحمل می شوند، ممکن است ناهارخوری ها نتوانند به اندازه کافی نزدیک میز بنشینند تا راحت غذا بخورند.

نگرانی نهایی در هنگام انتخاب صندلی برای میز اتاق میکس، تفاوت بین ارتفاع میز و ارتفاع کلی صندلی است. مطمئن شوید که پشتی صندلی های شما بلندتر از بالای میز باشد. بلندتر بهتر است، اما اختلاف قد دو اینچ حداقل مطلق است. در غیر این صورت صندلی ها چمباتمه به نظر می رسند.

سبک

علاوه بر انتخاب میز و صندلی در مقیاس سازگار، قطعات باید با هم خوب به نظر برسند. سبک ها نیز باید سازگار باشند.

انتخاب میز و صندلی با یک عنصر مشترک معمولا تضمین می کند که آنها در کنار هم خوب به نظر می رسند. آن عنصر مشترک می تواند دوره، ته رنگ پایان، یا سطح رسمی بودن باشد. حتی می تواند یک عنصر طراحی باشد، مانند پایه یا پاهای مبلمان. گفته می‌شود، میز و صندلی‌هایی را انتخاب نکنید که همه عناصر یکسانی دارند یا ممکن است فقط یک ست همسان بخرید.

اگر یک میز ناهار خوری دو پایه چوب ماهون قرن 18 با جلای فرانسوی درخشان دارید، در کنار صندلی های نردبانی کاج با صندلی های درشت عجله به نظر نمی رسد. همچنین میز مناسبی برای مجموعه ای نامتناسب از صندلی های بستنی فروشی فلزی یا صندلی های تاشو فرانسوی باغچه ساخته شده با تخته های چوبی نیست.

یک میز خانه‌داری تخته‌ای با پایه‌های برگردان با هر یک از صندلی‌های پاراگراف قبل انتخاب بهتری است، اما با صندلی‌های روبان‌دار Chippendale که برای میز چوب ماهون ایده‌آل هستند، به نظر نمی‌رسد.

با این حال، صندلی‌های روکش‌دار پارسونز یا صندلی‌های هیچکاک رنگ‌شده، هر دو با هر یک از میزهای فوق‌الذکر کار می‌کنند.

صندلی پارسونز - یک صندلی دمپایی روکش شده با تناسبات صندلی ناهارخوری - دارای خطوط ساده ای است که به اندازه کافی خنثی هستند تا با اکثر سبک های میز کار کند. سطح رسمی بودن آن در درجه اول به پارچه مورد استفاده برای روکش کردن آن بستگی دارد.

روکش رنگ شده صندلی هیچکاک آن را با اکثر روکش های چوبی سازگار می کند. صندلی بافته شده آن آن را به اندازه کافی معمولی برای میز مزرعه می کند. شابلون طلایی و شکل کلاسیک آن را به اندازه کافی برای یک میز رسمی زیبا کرده است.

استثناهای سبک

مانند اکثر قوانین تزئینی، استثنائاتی وجود دارد. هنگام مخلوط کردن یک میز ناهار خوری و صندلی، استثنا زمانی است که جفت کردن کار می کند زیرا بسیار ظالمانه است.

اگر یک میز ناهار خوری بسیار شیک معاصر از چوب زبرا را با مجموعه ای از صندلی های افرای اولیه آمریکایی ترکیب کنید، به نظر می رسد که هیچ سلیقه و حسی نسبت به آنچه مناسب است ندارید.

اگر همان میز را با مجموعه‌ای از صندلی‌های کنده‌کاری‌شده و طلاکاری‌شده ترکیب کنید که به‌قدری شیک به ماری آنتوانت شبیه یک دختر معمولی بنظر برسد، ظاهری عمدی و آوانگارد است.

هنوز هم از دوستان استانی خود کمی ابروهای برافراشته خواهید داشت، اما افراد مد روز در لیست مهمانان شما آرزو می کنند که ای کاش ابتدا به آن فکر می کردند.

اگر سوالی دارید لطفا با من تماس بگیرید،Beeshan@sinotxj.com