Niðurstöður hins eftirsótta fundar Xi Jinping Kínaforseta og bandarísks starfsbróður hans, Donald Trump, við hliðarlínu 20 hópa (G20) leiðtogafundarins í Osaka á laugardaginn hafa varpað ljósgeisla á skýjað hagkerfi heimsins.

Við samkomu sína samþykktu leiðtogarnir tveir að hefja efnahags- og viðskiptasamráð á ný milli landanna tveggja á grundvelli jafnræðis og gagnkvæmrar virðingar. Þeir hafa einnig samþykkt að bandaríska hliðin muni ekki bæta við nýjum tollum á kínverskan útflutning.

Ákvörðunin um að hefja viðskiptaviðræðurnar að nýju þýðir að tilraunir til að leysa viðskiptaágreining ríkjanna tveggja eru aftur á réttri leið.

Það hefur verið almennt viðurkennt að stöðugra samband Kína og Bandaríkjanna er ekki aðeins gott fyrir Kína og Bandaríkin, heldur einnig fyrir allan heiminn.

Kína og Bandaríkin deila vissum ágreiningi og Peking vonast til að leysa þennan ágreining í samráði sínu. Það þarf meiri einlægni og aðgerðir í því ferli.

Sem tvö efstu hagkerfi heimsins njóta Kína og Bandaríkin bæði góðs af samvinnu og tapa í árekstrum. Og það er alltaf rétti kosturinn fyrir báða aðila að leysa ágreining sinn með samræðum, ekki árekstrum.

Samband Kína og Bandaríkjanna hefur um þessar mundir átt í nokkrum erfiðleikum. Hvorugur aðilinn getur hagnast á slíkum erfiðleikum.

Frá því að löndin tvö stofnuðu diplómatísk tengsl sín fyrir 40 árum hafa Kína og Bandaríkin í sameiningu stuðlað að samvinnu þeirra á gagnkvæman hátt.

Þess vegna hafa tvíhliða viðskipti tekið næstum ótrúlegum framförum og vaxið úr innan við 2,5 milljörðum Bandaríkjadala árið 1979 í yfir 630 milljarða á síðasta ári. Og sú staðreynd að meira en 14.000 manns fara yfir Kyrrahafið á hverjum degi gefur innsýn í hversu mikil samskipti og samskipti eru milli þjóðanna tveggja.

Þar sem Kína og Bandaríkin njóta mjög samþættra hagsmuna og víðtækra samstarfssvæða ættu þau ekki að falla í svokallaðar gildrur átaka og árekstra.

Þegar forsetarnir tveir hittust á G20 leiðtogafundinum í Buenos Aires, höfuðborg Argentínu, á síðasta ári, náðu þeir mikilvægu samkomulagi um að gera hlé á viðskiptadeilunni og hefja viðræður að nýju. Síðan þá hafa samningahópar á báða bóga haldið sjö samráðslotur í leit að samkomulagi sem fyrst.

Hins vegar virðist fyllsta einlægni Kína, sem sýnt hefur verið í gegnum mánuðina, aðeins hafa orðið til þess að sumir viðskiptahaukar í Washington ýttu á heppni sína.

Nú þegar báðir aðilar hafa tekið upp viðskiptaviðræður þurfa þeir að halda áfram með því að koma fram við hvort annað á jafnréttisgrundvelli og sýna tilhlýðilega virðingu, sem er skilyrði fyrir endanlegri lausn á ágreiningi þeirra.

Þar fyrir utan þarf líka aðgerðir.

Fáir myndu vera ósammála því að til að laga viðskiptavanda Kína og Bandaríkjanna þarf visku og raunhæfar aðgerðir við hverja lykilbeygju á leiðinni sem liggur í átt að lokauppgjöri. Ef bandaríska hliðin skilar engum aðgerðum sem undirstrikar anda jafnréttis og gagnkvæmrar virðingar, og biður um of mikið, mun hin erfiða endurræsing ekki skila neinum árangri.

Fyrir Kína mun það alltaf ganga sína eigin braut og átta sig á betri sjálfsþróun þrátt fyrir niðurstöður viðskiptaviðræðnanna.

Á nýloknum G20 fundinum lagði Xi fram nýjar opnunarráðstafanir, sem sendi sterk merki um að Kína muni halda í við umbótaskref sín.

Þar sem aðilarnir tveir eru að fara inn í nýjan áfanga viðskiptaviðræðna sinna, er vonast til að Kína og Bandaríkin geti tekið höndum saman í virkum samskiptum sín á milli og meðhöndlað ágreining þeirra á réttan hátt.

Einnig er vonast til að Washington geti unnið með Peking að því að byggja upp samband Kína og Bandaríkjanna sem felur í sér samhæfingu, samvinnu og stöðugleika, til að hagnast betur á þjóðunum tveimur og einnig fólki í öðrum löndum.